فرش ایرانی

/۱۷ دیدگاه /در /توسط

 

بسم الله

یکی از محصولات منحصر به فرد کشور ما فرش است. فرش ایرانی را در تمام دنیا به خوبی می‌شناسند؛ و حتی بعضی از کشورها به خاطر اینکه بتوانند فرش‌های تولیدی خود را به فروش برسانند، از اسم فرش ایرانی استفاده می‌کنند.

farsh.jpg

با رضا به دیدن فیلم “فرش ایرانی” رفتیم که در سینما فرهنگ اکران می‌شود. این فیلم مستند، از پانزده فیلم کوتاه تشکیل شده که هر کدام از آنها، توسط یکی از کارگردانهای معروف کشور ساخته شده است.

بعد از دیدن فیلم به این نتیجه رسیدم که یا من چیزی از هنر سینما و سبک‌های جدید فیلم سازی سر در نمی‌آورم، یا اینکه این پانزده فیلم تماما ضعیف ساخته شده‌اند.

یعنی بعد از این همه سال، کارگردانان تراز اول کشور جمع شوند و در نهایت این مجموعه بی‌ارزش را درباره فرش ایران بسازند، جای شرم دارد…

میم مثل مادر

/۱۵ دیدگاه /در /توسط

 

بسم الله

دنیای سیاست را می‌بینین؟ چه کاره‌ها که درونش انجام نمی‌شه. چند روز پیش ما ، یه خبری را تو سایت بازتاب خواندیم با این عنوان : چند تماشاگر “میم مثل مادر” غش کردند.

عزیز ؛ ما رو میگی ، دهان باز ماندیم که جریان چیه. با میرهادی صحبت کردم و قرار شد که شب تولد میرهادی بریم سینما و این فیلم را ببینیم. شدیم ۴ نفر. عبدالمجید و سید امین هم آمدند. وسط فیلم که سید امین رسما ترجیح داد که بخوابد. عبدالمجید هم که با موبایل مشغول بازی بود. من و میرهادی هم فقط می‌گفتیم و می‌خندیدیم و مدام غش بازی می‌کردیم!!

یه خورده از فیلم بگویم. فکر می‌کنم که طرح اولیه این فیلم به زور به ۵ صفحه رسیده باشد. در کل فیلم‌نامه هم که نداشت. کلا کارگردان فقط و فقط در این فیلم به دنبال برانگیختن احساسات مردم بوده . این را از تک تک سکانس‌های فیلم می‌توان مشاهده کرد. خانم‌ها هم که کم نمی‌آورند و اشکشان به سرعت جاری می‌شود. بیشتر از این توضیح نمی‌دهم. بزرگان سینمای کشور دارند کوچک می‌شوند…

به نام پدر

/۱۴ دیدگاه /در /توسط

 

بسم الله

به نام پدر ، ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا

بالاخره رفتم و به نام پدر را دیدم. نگران بودم از اینکه اکران فیلم تمام شود و من مجبور بشوم این فیلم را با کامپیوتر ببینم که به همت میرهادی و عبدالمجید این امر محقق شد. بر خلاف انتقاداتی که از این فیلم شنیده بودم ، بسیار از این فیلم لذت بردم. چون برای دیدن این فیلم ذهن خود را از همه چیز پاک کرده بودم و برای دیدن این فیلم ، نه می‌دانستم آژانس شیشه‌ای چیست و نه موج مرده را می‌شناختم و این فیلم را به طور مستقل در ذهن خود بررسی کردم.

اگر حاتمی‌کیا در طول دوران فیلم‌سازی خود ، فیلمی به‌نام آژانس شیشه‌ای نمی‌ساخت ، اگر فیلمی به نام ارتفاع پست نمی‌ساخت ، الان به نام پدر، سری در بین سرها بلند کرده بود.

حاتمی‌کیا کارگردانی است که در فیلم‌های خود ، به دنبال تفاوت بین نسل‌ها می‌گردد. اصولا هم سبک چندین ساله فیلم‌سازی حاتمی‌کیا این‌گونه بوده. اگر به دقت به فیلم‌های آژانس شیشه‌ای و به نام پدر نگاه کنیم ، می‌بینیم که تمام اشخاصی که در این فیلم‌ها بازی می‌کنند ، هر کدامشان نماد یک تفکر در جامعه فعلی ما هستند. در دیدن این فیلم و کلا فیلم‌های حاتمی‌کیا ، باید سعی کرد هر چیزی را که در فیلم اتفاق می‌افتد و دیده می‌شود ، به نوعی به جامعه امروزی‌مان بسط بدهیم ، و در جامعه مصداقی برایش پیدا کنیم….